Zo vaak riep ik U als mijn Muze aan
En kon mij zozeer op Uw gunst beroemen,
Dat ’t mij door anderen thans wordt nagedaan,
Die als bezieler van hun vers U noemen.
Uw oog waar stomheid door in zang verkeerde
Dat lome domheid hoger heeft geleid,
Gaf breder vlucht aan ’t gedenken der geleerden
En dubb’le zwier aan de bevalligheid
Verhef U echter ’t meest op wat ik wrocht,
want slechts door U en uit U kon het groeien,
Of gij der andren stijl verbeteren mocht
En alle kunsten door Uw gave bloeien.
Gij zijt de kunst die ‘k als mijn kunde prijs
Mijn domheid maakt ge door Uw bijstand wijs
een sonnet van William Shakespeare vertaald door Gerard Messelaar
Koninginnedag Den Bosch
Niet uitgevoerd muntontwerp in gips door Katinka Bruyn-van Rood ( 1980) in bezit van deze Blogger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten